سفرنامه کولئوس – قسمت دوم
در ماه پایانی سال 95 ، تستی از رنو کولئوس در سایت ها و فضای مجازی منتشر شد که کمی خاص و منحصر به فرد بود : تست رنو کولیوس در شرایط برفی. این نخستین بار بود که یک شرکت واردکننده حاضر به نقد منصفانه خودرویی که به فروش گذاشته، شد و با دست و دل باز کولیوس را برای تستی واقعی در اختیار رسانه‌ها قرار داد. اما دقیقاً یک هفته پس از آن تست، چالشی دیگر در انتظار خبرنگاران بود و آن تست آفرود در نقطه مقابل برف و یخ، یعنی کویر و شن بود.
ریگ جن یکی از خطرناکترین کویرهای دنیا به حساب می آید و بسیاری از کویرنوردان آن را به مثلث برمودا ایران می شناسند. جایی که افراد زیادی گم شدند و خودروهایی زیادی در آن راه رفته اند، ولی هیج وقت برنگشتند و شن های کویر به گورستانشان تبدیل شده است. تپه های شنی و شنزارهای آرامی که ناگهان زیر پای انسان خالی می شوند و اثری از آدم نمی گذارند.
آری؛ ما به جایی رفتیم که اسرارآمیزترین نقطه ایران و از طرفی نفرین شده ترین کویر به حساب می آید.
در این سفر خبرنگاران با داستر دو دیفرانسیل، داستر تک دیفرانسیل و رنو سیمبل به سمت کویر ابوزیدآباد راه اتفادند. در هر خودرو ۵ خبرنگار بود و داستر نگین سرویس، تویوتا لندکروزر هشت سیلندر آفرودی و نیسان پیکاپ به عنوان خودرو پشتیبان فنی با تیم خبرنگاران همراه شدند.
برای عبور از رمل های خشن و شن های سست، داستر دو دیفرانسیل نیز برادر بزرگتر خود یعنی رنو کولئوس 2017 که با هیبتی جدید و چهره ای بسیار جذابتر و هیکلی عضلانی تر برگشته است را همراهی میکرد، اما ما در این بخش بیشتر به معرفی نیو کولئوس می پردازیم. خودرویی که همچنان سوال هایی در مورد آن مطرح است. ولی این تست کاری کرد که این فرانسوی جسور و خوش قد و قامت به اکثر سوال ها پاسخ شفاف دهد.
مانور رنو کولئوس در کویر
راننده های آفرود ابتدا سوار بر کولئوس و داستر دو دیفرانسیل شدند و خبرنگاران به عنوان سرنشین در خودروها حضور داشتند. با کمی نگاه به مسیر، ناگهان دو برادر مغرور رنو به سمت رمل های داغ دویدند. وقتی تپه های شنی پیش رو را می دیدیم، می گفتیم که احتمالا در همین ۲۰ متر اول باید پیاده شویم و خودروها را هول دهیم. ولی این حمله پر هیاهو بی دلیل نبود و زیبایی قدرت این فرانسوی ها را به رخ ما کشید. کولئوس و داستر دو دیفرانسیل در کویر زیبا و ساکت، تک تک تپه ها را پیمودند و از دید ما دور شدند. گویا رانندگان آفرودی به خودروها اعتماد کرده بودند و بدون دغدغه با لذت و هیجان کامل رانندگی می کردند. عکاسان هم برای از دست ندادن تصاویر به بالای تپه ها رفتند تا بهترین لحظه ها را شکار کنند. گویا طبیعت خشن کویر برای فرانسوی های شاسی بلند جذاب بود و نمی خواستند به این زودی ها خسته شوند. کاروان شترها، سکوت عجیب و باد ملایم، دست به دست هم داده بود که کویرنوردی کولئوس و داستر دو دیفرانسیل همه را محو تماشای خود کند.
اقتدار مغرور رنو در رمل های مرموز کویر
رنو کولئوس، خودرویی کراس اوور و دو دیفرانسیل است که به موتور ۲٫۵ لیتری چهار سیلندر ۱۷۱ اسب بخار مجهز است. ۲۳۳ نیوتون گشتاور از پیشرانه آن به چرخ ها منتقل می شود و گیربکس CVT ایکس ترونیک وظیفه این انتقال قدرت را دارند. شما به عنوان راننده می توانیم حالت انتقال قدرت به چهار چرخ را مشخص کنید. می توانید تنها با چرخ های جلو در جاده ها سفر کنید یا اینکه انتقال قدرت را به صورت اتوماتیک به خود خودرو بسپارید. اگر هم وارد جاده های سختی مثل رمل و برف می شوید، می توانید خودرو را در حالت چهار چرخ ثابت قرار دهید تا قدرت به صورت ۵۰:۵۰ به چرخ های جلو و عقب انتقال پیدا کند. ما هم همین کار را کردیم و با چهار چرخ محرک ثابت به دل شن های روان زدیم. مسیر کفی که گاهی عمق شن به بیش از ۳۰ سانتی متر می رسید، جایی بود که کولئوس با چهار سرنشین به راحتی از آن می گذشت. با اینکه گاهی کف خودرو به خاطر عمق رمل ها به شن ها برخورد می کرد، ولی گشتاور مناسب خودرو نمی گذاشت تا در جایی گیر کند. لاستیک های کولئوس هم از نوع استاندارد یا On Road بودند و کمی کار را سخت کرده بودند. بدیهی است که اگر لاستیک های مخصوص به کویر و آفرود زیر کولئوس بود، واکنش های آن قوی تر و چالاکتر به نظر می آمد.
اشتیاق کولئوس برای انجام کارهای نشدنی
حدود ۲۵ بار با کولئوس از تپه های شنی گذشتیم و واکنش های آن را ارزیابی کردیم. با اینکه در بخشی از شیب های عرضی خودرو در شن گیر می کرد، ولی می توانستیم به این خودرو اعتماد کنیم. گیر کردن در شن های کویر اتفاقی بدیهی است که بارها برای خودروهایی چون لندکروزر، نیسان پیکاپ و… اتفاق می افتد و ماندن در چنین شن هایی به هیچ وجه نکته منفی حساب نمی شود. زیرا شناخت راننده از مسیر می تواند از چنین اتفاقی جلو گیری کند. ولی برایمان جالب بود که فقط سه بار کولئوس در شن زمین گیر شد و واقعا ما توقع بیشتر از این را داشتیم. زیرا بسیاری از خودروهای کراس اوور موجود در بازار، حتی نمی توانند تپه های اول را پشت سر بگذارند و ادامه مسیر را رگیزارها تجربه کنند. با اینکه بیش از ۴ ساعت، کولئوس در شن ها دور موتور بیش از ۴۵۰۰rpm را تجربه کرد و دقایقی هم با دور موتور ۶۳۰۰rpm حرکت می کرد، ولی اتفاقی برای آن رخ نداد. تجربه ما ثابت کرده بود که برخی خودروهای کراس اوور دو دیفرانسیل در چنین فشارهایی از ادامه مسیر انصراف می دهند و گاهی هم از کار می افتند. ولی تنها دو بار کولئوس به ما گفت که کمی استراحت کنیم. استراحتی که کمتر از سه دقیقه بود و بیشتر ما مراعات شرایط را می کردیم. در کل حدود ۱۰ دقیقه صبر کردیم تا گیربکس و موتور کولئوس خنک شوند تا ادامه مسیر با ریسک کمتری همراه باشد. جالب بود که با چهار سرنشین، راه رفتن کولئوس برای همه ما در شن ها شگفت آور بود و واقعا توقع نداشتیم که اینگونه ظاهر شود. همچنین نرمی عالی و بدون سر و صدای آن یکی از ویژگی هایی بود که همه ما را مجذوب کولئوس کرد. با اینکه زاویه ورود و خروج کولئوس برای چنین آفرودهایی طراحی نشده بود، ولی در مسیر ما که شیب های زیادی هم داشت، جلو و عقب خودرو به زمین گیر نکرد.
کولئوس ستاره ای درخشان در شب کویر
آفتاب غروب می کرد و از کویرنوردی با داستر دو دیفرانسیل و کولئوس خسته نمی شدیم. هر بارهای چراغ های روشن این دو خودرو را در غروب کویر می دیدیم، گویا می خواستند که باز هم با سرگرم باشیم و بیشتر هم دیگر را خسته کنیم. آفتاب غروب کرد و زیبایی کولئوس به شکل دیگر در کویر جلوه می داد. تاریکی محض کویر با آسمان ابری حس عجیبی به کولئوس داده بود. چراغ هایی که با فناوری LED نور عجیبی به جاده می دانند. بعد از حدود دو ساعت شب نشینی در کویر آن هم به دور آتش، تصمیم گرفتیم که محل اقامت شبانه برسیم؛ اقامتگاه باغ شاکر، کاروانسرایی سنتی و با صفا در دل کویر. فرصت را غنیمت دانستیم و کولئوس را داخل کاروانسرا آوریم. افرادی که با خودروهای آفرودی در کاروانسرا حضور داشتند، برای بازدید از کولئوس به جمع ما پیوستند. وقتی عکس های آفرود کویری داستر و کولئوس را به آن ها نشان دادیم، باور نمی کردند که این دو فرانسوی چنین ظاهر شده اند.
در نهایت صبح فردا به سمت تهران حرکت کردیم و با خاطراتی خوش به خانه های خود رسیدیم. ما یاد گرفتیم که کراس اوورهای دو دیفرانسیل رنو فراتر از انتظار ما ظاهر شدند و می توانند همسفران خوبی برای ما باشند. خودروهایی که امکانات مناسبی دارند و آرامش و هیجان در سفر را برای ما به ارمغان می آورند. بدیهی است که کولئوس و داستر دو دیفرانسیل مانند هر خودرویی ضعف هایی دارند. ولی حضور آن ها در چنین تست نفس گیری به ما برتری هایی نشان داد که شاید رقبا نتوانند به این سبک خود را اثبات کنند. نگین خودرو و خودروهایش در این تست کاری کردند که هر خودروی رقیبی برای اثبات خود باید حداقل یکبار این تجربه را برای رسانه ها فراهم کند.